Frans Demens
Mijn vader werd op zijn 21e naar toen nog Nederlands-Indië gestuurd. Over zijn tijd daar heeft hij een dagboek bijgehouden, dat ik na zijn dood pas heb gekregen en gelezen. Het is handgeschreven en sommige passages zijn behoorlijk emotioneel. Het boek is me zeer dierbaar en daarom wilde ik er mee op de foto.
In de woonkamer zit ik minstens net zo vaak op de grond tegen de bank aan, als dat ik óp de bank zit. Achter me hangt een werk van Gijs Frieling.
En als ik lees, dan doe ik dat liefst aan tafel. Onze keuken is erg licht en daardoor een fijne plek daarvoor. Hier zie je achter mij een kleurrijk en vrolijk werk van vriend Bertjan Pot, dat ik liefkozend De Placemat noem.
Gerben Eilander
Even denken... Schroef het deurtje los. Oh wacht, een kliksysteem.
Plat leggen, afplakken, schuren, aflakken. Plat leggen, afplakken, schuren, aflakken. Plat leggen, afplakken, schuren, aflakken, keer veertien.
Plat leggen, afplakken, schuren, aflakken. Plat leggen, afplakken, schuren, aflakken. Plat leggen, afplakken, schuren, aflakken, keer veertien.
Koffie, slapen, koffie, door. Verwijder de tape, haal de nagel langs de randjes, voor het te laat is. Terug klikken, greepjes erop. Et voilà!
Jeroen de Beer
Soms schrik ik ’s nachts wakker en lig ik te malen over hoeveel geld ik sinds 1989 heb uitgegeven aan mijn cd-collectie. Een verzameling die veel mensen nu als waardeloos zouden beschouwen. Maar als ik voor de kast sta en mijn blik langs de albums laat gaan, dan voel ik me rijk.
Een leven zonder muziek kan ik me niet voorstellen, het is me met de paplepel ingegoten. Thuis werden er veel platen gedraaid: ABBA, Beatles, ook Martine Bijl.
Zondagochtend Willem Duys op de radio. Mijn vader speelt piano, mijn broer gitaar, ik zing en schrijf liedjes. Mijn ontspanning is een bezoek aan platenzaak Concerto Recordstore in de Utrechtsestraat. Met vlugge vingers door de bakken graven, iets moois vinden, snel naar huis fietsen om de buit te beluisteren.
Zondagochtend Willem Duys op de radio. Mijn vader speelt piano, mijn broer gitaar, ik zing en schrijf liedjes. Mijn ontspanning is een bezoek aan platenzaak Concerto Recordstore in de Utrechtsestraat. Met vlugge vingers door de bakken graven, iets moois vinden, snel naar huis fietsen om de buit te beluisteren.
Ik hou van die hele handeling, de moeite, de aandacht, het zorgvuldig kiezen. Muziek is voor mij geen wegwerpproduct. Van mijn man mag ik pas weer aan vinyl beginnen, als de cd’s de deur uit zijn. Hij weet niet van het platenkoffertje in de kelder.
Arne Leliveld
De hangmat in mijn huis is eigenlijk een soort eilandje om te ontspannen. Als ik daar eenmaal in lig dan is het lastig om daar weer uit te stappen om iets anders te gaan doen. Het vertraagt de tijd een beetje.
Naast mij staat een enorme palm plant en op de muur een lijntekening met mijn eigen interpretatie van de Japanse Mount Fuji. Genoeg om (samen met poes Teun) weg te dromen.
Erik De Vries
40 shades of blue. Toen het werkzame leven nog normaal was hingen aan het begin van iedere werkweek 40 lichtblauwe overhemden, in allerlei schakeringen, knisperend gestreken klaar voor gebruik. Als twee grootverbruikers van keurige kantoorshirts de normale gang van zaken.
Met en door het thuiswerken veranderde dit drastisch. Een shirt werd een polo. Voor de behaaglijkheid aangevuld met een hoody. Ook bij collega’s zie ik deze verandering. De shirts wachten geduldig hun beurt af.
Boto van der Meulen
Ik viel voor het overhemd door de bijhorende stropdas in dezelfde stof. Streng, uniformachtig maar met mijn lange dunne lijf neemt niemand dat allemaal serieus. Het overhemd is van Dries van Noten.
Tegenwoordig denk ik laat ik het maar aanschaffen straks ben ik oud en zit in een rolstoel. En neem ik me voor de komende maanden niets nieuws meer aan te schaffen. Ik heb het allemaal voor het eerst aan. Door de Coronacrisis ga ik niet meer naar mijn werk, ik kleed me ook veel nonchalanter. Jammer, ik kan niet wachten op een gelegenheid om dit weer te dragen.
Ron
Paco is al 25 jaar bij mij samen met Rico. Dit stel heeft als hobby, kartonnen dozen en boeken slopen. Zelf lees en schilder ik graag.
Ik ben al jaren verpleegkundige.
Ik ben al jaren verpleegkundige.
Deze dag was ik net uit mijn bed. Paco was even bij me op bezoek. Even een aaitje en wat te slopen of eten scoren. Lekker kopje koffie erbij en genieten van mijn plek op de bank en dagdromend wat deze dag gaat brengen.